Plotseling leek er niets anders meer te zijn ... Mijn concentratie op de belangrijke feitelijke zaken was weg. Waar gaat dit over? Ik was een paar dagen weg voor een seminar en ik had kiespijn. Het soort kiespijn dat door geen enkele pijnstiller lijkt te verdwijnen. Het soort dat zo existentieel is dat het je volledig in beslag neemt, zodat je niet meer helder kunt denken.
En deze kiespijn maakte me weer bewust van wat je, wat wij als besluitvormers en als medewerkers niet uit het oog mogen verliezen in tijden van crisis, om te overleven in tijden van de grootste zorgen en onzekerheid.

Ondernemen in onzekere tijden

Ik geloof dat de mens van nature afhankelijk is van veiligheid. Hij heeft een omgeving nodig die hem zekerheid biedt. Omdat verandering altijd onzekerheid met zich meebrengt, is openstaan voor verandering een sterke mentale prestatie die moeilijk is wanneer de situatie zo existentieel onzeker is dat ze je emotioneel in de ban houdt. Dit geldt, zoals mijn kiespijn me pijnlijk duidelijk maakte, voor mij als privépersoon. Maar het geldt ook voor ernstige onzekerheden en crises in de omgeving van een bedrijf.
Bij allsafe denk ik dat we al behoorlijk goed zijn in het bieden van een veilige omgeving - en, als je kijkt naar de afgelopen jaren, in zeer onzekere tijden die fundamentele uitdagingen in petto hadden voor zowel mensen als bedrijven.
Bij zo'n veilige omgeving hoort ook een zeker vertrouwen: de zorgen zijn terecht, maar we krijgen er wel grip op. Er komt een oplossing en dan is de kiespijn weg ... En voor mij is er nog iets anders dat er ook bij hoort, wat dan bijvoorbeeld terug te vinden is in de bedrijfsstrategie van een bedrijf dat uit zo'n crisis komt.

Vertrouwen, vooral nu

De invloedssfeer van je bedrijf

Veel aspecten van crises kun je niet beïnvloeden. Je hebt waarschijnlijk weinig invloed op wereldgebeurtenissen. Dit kan leiden tot een gevoel van machteloosheid - of tot een stimulans om te handelen waar er nog mogelijkheden zijn om invloed uit te oefenen.
De kunst is om te herkennen wat je niet kunt beïnvloeden, maar je er niet door te laten ontmoedigen.
In termen van het bedrijf betekent dit bijvoorbeeld werknemers zekerheid geven en tegelijkertijd verandering verwelkomen. Het betekent jezelf afvragen: Wat kun je beïnvloeden in je bedrijf, met je bedrijf, zodat onzekere situaties beter worden?
Daarom is het belangrijk voor mij om mijn emotionele wereld op orde te brengen, om mijn emoties te begrijpen, vooral als denken moeilijk is. Ook al is het koorddansen: mijn emoties toelaten, de existentiële uitdaging accepteren maar me er niet volledig door laten overmeesteren, mijn gevoelens tot op zekere hoogte onder controle brengen.
Ik heb er vertrouwen in dat dit mogelijk is: ervoor zorgen dat het denken weer makkelijker wordt. Dat er in een crisis nieuwe wegen ontdekt kunnen worden, bijvoorbeeld een nieuwe bedrijfsstrategie die uit de onzekerheid leidt.
Over crisis en paden en vertrouwen gesproken...
"We moeten erachter komen of de zenuw nog leeft of niet. En daarom stel ik voor om zonder verdoving door de kroon te boren. Dan krijgen we snel feedback of de zenuw nog actief is."
Dit was de mening van de tandarts op de locatie van het seminar, die mij ondanks een hoge werkdruk gelukkig behandelde. Hij ging uit van een ontsteking, maar kon met de gebruikelijke koudetest niet vaststellen in hoeverre de tandwortel was aangetast, omdat de tand een kroon had. Daarom stelde ik voor om door de kroon heen te boren, waar ik vol vertrouwen mee instemde omdat de arts me een veilig gevoel wist te geven. En zie, de zenuw was niet meer actief, dat was niet het probleem. De tandarts injecteerde me met een ontstekingsremmer, ik kreeg een antibioticum en veel ibuprofen. En mijn kiespijn was eindelijk weg en ik kon weer helder denken.

Jens Laufer