Vroeger was alles beter! Nee, ik ben zeker niet iemand die deze zin zou ondertekenen. Maar voor sommige dingen die dertig of veertig jaar geleden normaal waren, zou het goed zijn als we daaraan terugdenken.

Vroeger, als de televisie niet meer werkte, belde je de tv-specialist bij wie je het toestel had gekocht. Er was er een in elk groter dorp en hij kwam langs om de TV te repareren. Als je vroeger een gat scheurde in je broek, die verder nog in goede staat was, naaide je er een lapje op. En als je vroeger elke tien jaar een nieuwe auto kreeg in plaats van elke drie, dachten de buren niet: "Ik vraag me af of hij geen geld meer heeft om in zo'n oude auto te rijden."

De crisis als kans voor bezinning

Dingen repareren en zo lang mogelijk laten werken was vroeger vanzelfsprekend. Tegenwoordig moeten fabrikanten wettelijk verplicht worden om apparaten zo te ontwerpen dat ze überhaupt gerepareerd kunnen worden.

Dachten mensen vroeger "duurzamer"? Ik denk het niet. Maar kleding, televisies, wasmachines, auto's waren - vergeleken met het gemiddelde inkomen - veel duurder. Het waren echte aankopen. Ze repareren was de moeite waard. Tegenwoordig is de beslissing: "Repareren of het nieuwste model kopen voor iets meer geld?" veel gemakkelijker - en in de richting van het nieuwste model. We kunnen het ons veroorloven. Het gaat goed met ons. Maar hoeveel langer kunnen we het ons veroorloven om in orde te zijn? En dan heb ik het niet alleen over de vraag hoe lang we grondstoffen en energiebronnen nog zo genadeloos kunnen blijven exploiteren als we nu doen (Niet lang meer trouwens!). Ik verwijs ook specifiek naar de huidige crisissituatie, waarin de kosten van grondstoffen en energie exploderen, waarin alle producten duurder worden - en we minder geld overhouden voor ons vroegere consumptiegedrag.

De crisis als kans voor de circulaire economie

Bij allsafe zien we onszelf als pioniers van de circulaire economie: repareren en hergebruiken in plaats van nieuw kopen. Met alle:verandering kunt u defecte laadzekeringen weer als nieuw laten maken, inclusief testen volgens VDI 2700). En "dankzij" de huidige explosie van de kosten van grondstoffen en energie kunt u daarbij zelfs geld besparen. Hoe erg de huidige crisis ook is en hoe moeilijk het voor ons ook is: Ik zie het ook als een kans voor u en ons allemaal om over te schakelen op een circulaire economie, om een nieuwe manier te ontwikkelen om met de hulpbronnen van onze aarde om te gaan. Een nieuw bewustzijn ontwikkelen voor de waarde van dingen.

En dat bedoel ik niet alleen zakelijk. Misschien zet deze crisis ons allemaal aan het denken: "Waarom zou ik niet met gevulde kousen over straat durven gaan? Waarom moet het altijd de nieuwste smartphone zijn? Waarom moet ik drie keer per week boodschappen doen? Waarom gooi ik weg wat nog gerepareerd kan worden?"

De crisis als kans voor een nieuw bewustzijn

En de heroverweging is al begonnen. Overal in Duitsland worden repaircafés geopend, tweedehands is de eerste keuze voor velen, tweedehands is de nieuwe chic voor veel jongeren. En helemaal niet omdat ze zich geen nieuwe konden veroorloven, maar uit overtuiging. Omdat het simpelweg een verstandigere manier is om met de beperkte hulpbronnen van de aarde om te gaan, omdat het de enige manier is waarop we de uitverkoop van grondstoffen kunnen stoppen.

Misschien was het alleen uit financiële noodzaak dat mensen dingen repareerden in plaats van nieuwe te kopen en huishoudelijke apparaten of auto's gebruikten tot ze echt niet meer bruikbaar waren. Maar ze waren zich ook bewust van de waarde van dingen. Een bewustzijn dat in onze consumptiemaatschappij grotendeels verloren is gegaan - en dat we door de huidige crisis misschien weer gaan ontwikkelen.

Matthias König