Bedrijf, Corporate Governance, Duurzaamheid, Blog, Jens Laufer

"Ik ben zo vrij" - om actie te ondernemen

Jullie hebben het vast allemaal gevolgd op het nieuws een paar maanden geleden: Een man heeft een bediende van een benzinestation neergeschoten omdat deze hem herhaaldelijk had gewezen op de verplichting maskers te dragen. Hij vertelde de politie dat hij de Coronamaatregelen afwees en een voorbeeld wilde stellen.

Natuurlijk is dit een extreem voorbeeld en hebben zeker andere dingen een rol gespeeld bij deze misdaad. Maar toch, toen ik dit nieuws hoorde dacht ik: "Wat is hier aan de hand? Omdat ik een masker moet dragen, voel ik me zo beperkt in mijn vrijheid dat ik een mens neerschiet?"

We zijn vrij als nooit tevoren.

Vrijheid is een hoog goed, misschien wel het hoogste goed dat we bezitten. En in Westerse democratieën hebben we meer vrijheid dan ooit tevoren. Je hebt het recht om je persoonlijkheid te ontwikkelen - zoals jij dat wilt. Je hebt het recht om je eigen levensplan te volgen. Je hebt het recht om je eigen mening over dingen te hebben. En omdat de meeste mensen tegenwoordig in betrekkelijke welvaart leven, en de bevrediging van basisbehoeften niet meer zo'n grote rol speelt, nemen ook steeds meer mensen deze vrijheid. Zelfrealisatie en individualiteit zijn iets vanzelfsprekends. Dat is in het begin een goede zaak.

Onze samenleving is heterogener geworden en daardoor, in mijn ogen, opwindender en rijker.

Vrijheid betekent niet: doe wat je wilt.

Maar ik zie ook iets anders. Veel mensen reageren tegenwoordig zeer gevoelig op zelfs de kleinste beperking van hun vrijheid. Zij vatten vrijheid in de eerste plaats op als vrijheid van iets, als de vrijheid om zich niet te houden aan waarden en regels die zij niet delen en niet aanvaarden vanuit hun individuele wereldbeeld. En een brede consensus over wat goed en wat fout is, bestaat vandaag de dag niet meer. Velen voelen zich nergens meer door gebonden.

Neem bijvoorbeeld de sociale media. Je kunt er netwerken opbouwen, veel connecties maken. Maar echte banden ontstaan daar niet. Tenminste niet het soort dat bestaat in families en vriendenkringen, waar ze mij ook een zekere zekerheid kunnen geven. Maar deze banden zijn tot op zekere hoogte verloren gegaan. Er zijn studies over dit onderwerp die aantonen dat de zogenaamde digital natives een groot hechtingsprobleem hebben.

We zijn vrij om iets te doen.

Ik mis een ander concept van vrijheid. De vrijheid om iets te doen. De vrijheid om zich te houden aan gemeenschappelijke waarden en regels. De vrijheid om verantwoordelijkheid te nemen. De vrijheid om zich te beperken, om de eigen persoonlijkheid opzij te zetten wanneer het welzijn van een groep of een samenleving op het spel staat.

Of over het welzijn van uw bedrijf: u kunt pas succesvol zijn als iedereen die voor u werkt het eens is over hoe hij wil werken - en zich aan de gemeenschappelijke regels houdt.

En ik denk dat de kwestie nog groter is: omdat we de wereld moeten redden. Gelukkig hebben wij de vrijheid om samen duurzamer te leven en te beheren, om samen de hulpbronnen van onze aarde in stand te houden, om samen de wereld voor onze kinderen te bewaren.

Vorige post
Kunnen we ons geen duurzaamheid veroorloven?
Volgende post
Wie zorgt voor de energietransitie?

Blijf met ons verbonden!

Wij zullen u per e-mail op de hoogte houden van nieuwe berichten op onze blog:


Laden

Menu